Léon François Bruynincx werd geboren te Dendermonde op 22 september 1866 als zoon van wijnkoopman Joannes Emmanuel Bruynincx en van Josephine Joanna Van Obbergh, dochter van een lokaal oliefabrikant. Hij studeerde aan het H.-Maagdcollege en behaalde op 10 juli 1890 aan de Leuvense universiteit het diploma van doctor in de rechten. Op 6 september 1902 trad hij in het huwelijk met Margareta Vermeire, dochter van de Hamse politicus en touwslager Petrus Vermeire. Leo Bruynincx liet zich in 1893 als advocaat inschrijven aan de Balie van zijn geboortestad.
Op 12 maart 1894 werd hij benoemd tot plaatsvervangend rechter bij de Rechtbank van Eerste Aanleg. Hij was er ook verscheidene malen Stafhouder van de Balie. In 1895 besloot hij zich politiek te engageren voor de Katholieke partij. Reeds op 17 november 1895 volgde zijn verkiezing tot gemeenteraadslid en sedert 1900 vervulde hij het ambt van schepen. Hij ontpopte zich vrij snel tot populair politicus en behaald bij de opeenvolgende verkiezingen dan ook steevast het grootste aantal stemmen. Van 19 juli 1914 tot 18 januari 1920 vervulde hij de biezonder lastige taak van oorlogsburgemeester in een door de Duitse troepen in september 1914 grotendeels verwoestte stad, die jarenlang gebukt ging onder de Duitse bezetting, militaire opeisingen en de aarzelend startende wederopbouw. Omwille van zijn geknakte gezondheid bood hij in juni 19*19 zij ontslag aan en werd hij op 18 januari 1920 als burgemeester opgevolgd door Alberic Van Stappen.
Van 1908 tot 1921 was Leo Bruynincx ook volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Dendermonde. Als overtuigd mutualist was hij sedert 1892 medestichter, lid en schatbewaarder van de Dendermondse mutualiteit ‘Hulp en Troost’ en sedert 1903 ook ondervoorzitter van de ‘Federatie der Mutualiteiten’ en van de ‘Federatie der pensioenkassen’ van het arrondissement Dendermonde. Hij werd verder bestuurslid van de ‘Verbonden der Pensioen-, Zieken- en Invalidenkassen’ van het bestuurlijke arrondissement Dendermonde en sedert 1906 ook ondervoorzitter van de ‘Herverzekeringskas tegen ziekte’ van het zelfde arrondissement.
Zijn inzet voor de landbouwers liep via zijn voorzitterschap (sedert 1908) van de landbouwersvereniging van het kanton Dendermonde en zijn voorzitter- en ere-voorzitterschap van de ‘comice’ te Dendermonde. Hij was ook bestuurslid en later lid van het erecomité van de in 1919 opgerichte Middenstandsbond. In de marge van zijn politieke mandaten vervulde hij nog diverse sociale en educatieve taken. Zo was hij sedert1893 lid van het bestuurscollege der Rijksmiddelbare Scholen en verder sedert 1914 voorzitter van de bestuurscommissies van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en van de Muziekschool, voorzitter van het plaatselijk gezondheidscomité (vanaf 1914), lid van het bestuurscollege voor de bescherming van vrijgelaten gevangenen (vanaf 1895), enz. Op cultureel vlak was hij bestuurslid van de Dendermondse afdeling van het Davidsfonds.Na zijn ontslag als burgemeester en volksvertegenwoordiger trok hij zich vanaf 1920 terug uit zijn openbare functies. De laatste jaren van zijn leven wijdde hij zijn krachten aan het schrijven van een algemene geschiedenis van zijn geboortestad. Leo Bruynincx overleed te Dendermonde op 18 oktober 1929. Volgens de toenmalige perscommentaren was hij een zeer geliefd man en werd zijn verdwijnen algemeen betreurd.
Op 12 maart 1894 werd hij benoemd tot plaatsvervangend rechter bij de Rechtbank van Eerste Aanleg. Hij was er ook verscheidene malen Stafhouder van de Balie. In 1895 besloot hij zich politiek te engageren voor de Katholieke partij. Reeds op 17 november 1895 volgde zijn verkiezing tot gemeenteraadslid en sedert 1900 vervulde hij het ambt van schepen. Hij ontpopte zich vrij snel tot populair politicus en behaald bij de opeenvolgende verkiezingen dan ook steevast het grootste aantal stemmen. Van 19 juli 1914 tot 18 januari 1920 vervulde hij de biezonder lastige taak van oorlogsburgemeester in een door de Duitse troepen in september 1914 grotendeels verwoestte stad, die jarenlang gebukt ging onder de Duitse bezetting, militaire opeisingen en de aarzelend startende wederopbouw. Omwille van zijn geknakte gezondheid bood hij in juni 19*19 zij ontslag aan en werd hij op 18 januari 1920 als burgemeester opgevolgd door Alberic Van Stappen.
Van 1908 tot 1921 was Leo Bruynincx ook volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Dendermonde. Als overtuigd mutualist was hij sedert 1892 medestichter, lid en schatbewaarder van de Dendermondse mutualiteit ‘Hulp en Troost’ en sedert 1903 ook ondervoorzitter van de ‘Federatie der Mutualiteiten’ en van de ‘Federatie der pensioenkassen’ van het arrondissement Dendermonde. Hij werd verder bestuurslid van de ‘Verbonden der Pensioen-, Zieken- en Invalidenkassen’ van het bestuurlijke arrondissement Dendermonde en sedert 1906 ook ondervoorzitter van de ‘Herverzekeringskas tegen ziekte’ van het zelfde arrondissement.
Zijn inzet voor de landbouwers liep via zijn voorzitterschap (sedert 1908) van de landbouwersvereniging van het kanton Dendermonde en zijn voorzitter- en ere-voorzitterschap van de ‘comice’ te Dendermonde. Hij was ook bestuurslid en later lid van het erecomité van de in 1919 opgerichte Middenstandsbond. In de marge van zijn politieke mandaten vervulde hij nog diverse sociale en educatieve taken. Zo was hij sedert1893 lid van het bestuurscollege der Rijksmiddelbare Scholen en verder sedert 1914 voorzitter van de bestuurscommissies van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten en van de Muziekschool, voorzitter van het plaatselijk gezondheidscomité (vanaf 1914), lid van het bestuurscollege voor de bescherming van vrijgelaten gevangenen (vanaf 1895), enz. Op cultureel vlak was hij bestuurslid van de Dendermondse afdeling van het Davidsfonds.Na zijn ontslag als burgemeester en volksvertegenwoordiger trok hij zich vanaf 1920 terug uit zijn openbare functies. De laatste jaren van zijn leven wijdde hij zijn krachten aan het schrijven van een algemene geschiedenis van zijn geboortestad. Leo Bruynincx overleed te Dendermonde op 18 oktober 1929. Volgens de toenmalige perscommentaren was hij een zeer geliefd man en werd zijn verdwijnen algemeen betreurd.
Belgische revolutie 1830
Het Ros Beiaard aan het Heldenplein 1930
de buskruitschutters
De reuzen Goliath en Mars arriveren onder begeleiding op de Grote Markt
Jozef, Rafaël, Pieter en Jan Bombay
Wereldtentoonstelling in Brussel
Emiel, Albert, Jozef en Luc Leybaert
Dirk, Wim, Boudewijn en Kris De Jonghe
gebroeders Veldeman
Gert, Stijn, Stefaan en Toon Veldeman
Wel even de juiste foto bij de gebruikers Coppieters plaatsen, onderaan. De foto is deze van Veldeman.
BeantwoordenVerwijderenbedankt voor het rechtzetten
Verwijderen